سی سه پل + تاریخچه و عکس
سی سه پل اصفهان،سی سه پل اصفهان،سی سه پل در اصفهان،سی وسه پل در اصفهان،سی وسه پل عکس
یکی از زیباترین مناطق تاریخی در اصفهان قراردارد به نام سی و سه پل که بسیار زیبااست و از شاهکارهای معماری است.
بهتر است بدانید که سی و سه پل اصفهان این پل که در نوع خود شاهکارى بى نظیر از آثار دوره سلطنت شاه عباس اول می باشد، به هزینه و
نظارت سردار مشهور او الله وردى خان بنا شده است. قابل ذکر است که این پل در حدود ۳۰۰ متر طول و ۱۴ متر عرض دارد و طولانی ترین پل زاینده
رود است که در سال ۱۰۰۵ هجرى ساخته گشته است. در واقع در دوره صفویه،مراسم جشن آبریزان یا آبپاشان ارامنه در کنار این پل صورت
می‌گرفت. قابل ذکر است که ارامنه جلفا، مراسم «خاج شویان» را نیزدر محدوده همین پل برگزار می‌کرده‌اند. لازم به ذکر است که پل مزبور یکی از
شاهکارهای معماری و پل سازی ایران و جهان می باشد و واقعا زیبا و دیدنی است .
در واقع مساحت این پل را سیاحان انگلیسى چهارصد و نود یارد تعیین کرده اند.
بهتر است بدانید که هفت دهانه این پل گرفته شده و اکنون ۳۳ دهانه دارد و از این رو به پل ۳۳ چشمه مشهور است.
جالب است بدانید که این پل را بنام هاى: پل شاه عباسى – پل اللهوردیخان – پل جلفا – پل چهل چشمه – پل سى و سه چشمه خوانده اند و
وجه تسمیه هر یک چنین است: ۱- پل شاه عباسى از آن جهت گویند که شاه عباس اول امر بناى آن را داده است و چون به مباشرت و اهتمام الله
وردیخان ساخته شده به پل الله وردیخان مشهور گردیده و از لحاظ اینکه معبر مردم به جلفا بوده آن را پل جلف هم گفته اند و زیرا در ابتداء چهل
چشمه داشته پل چهل چشمه و اینک سى و سه چشمه دارد به پل سى و سه چشمه اشتهار دارد.
قابل ذکر است که این پل براى اتصال خیابان چهار باغ کهنه عباسى به خیابان چهارباغ بالا و باغ هزار جریب و عباس آباد ساخته شده است.
در واقع این پل در جشن آبریزگان و آب پاشان محل اجتماع شاه و بزرگان و شعراء و رجال و سایر مردم بوده است.
بهتر است بدانید که شاه عباس اول به طورى که مورخان و سیاحان خارجى نگاشته اند
به هر حال در جشن آبریزان شرکت مى کرد و اگر در اصفهان بود در کنار زاینده بود
برابر پل سى و سه پل و اگر در مازندران بود در کنار دریاى خزر، و گاهى روى پل سى و سه چشمه برگزار مى نمود.
البته در کتاب زندگانى شاه عباس اول راجع به جشن نوروز که شاه در سال ۱۰۱۸ هجرى در روى پل سى و سه پل برگزار کرده چنین نگاشته است.
قابل ذکر است که جشن نوروز غالباً از سه تا هفت شبانه روز دوام مى یافت.
در واقع گذشته از باغ نقش جهان پل الله وردى خان را نیز آئین مى بستند و چراغان مى کردند. و گاه به دستور شاه عباس بر سر پل مراسم
گلریزان صورت مى گرفت، و گلهاى فراوان در راه شاه و همراهان او ریخته مى شد. از آن جمله در سال ۱۰۱۸ با آنکه جشن فروردین همزمان با ماه
محرم بود، به فرمان شاه هفت شبانه روز جشن نوروزى گرفتند و بر سر پل گلریزان کردند و چون مردم اصفهان در چراغان و آئین بندى هنرنمائى
بسیار کرده بودند، شاه مبلغ پانصد تومان از مالیات آن سال را به ایشان بخشیده است.
جالب است بدانید که البته از طرفى الله وردیخانه در سال (۱۰۰۴ ه.ق) از طرف شاه عباس اول به ایالت فارس منسوب گردیده است
و در آنجا به اداره امور و تمشیت مى پرداخت تا اینکه حکومت کهکیلویه هم بر حزوه حکومتش افزوده گردید
و از مجموع این تواریخ استنباط مى شود که شاه عباس پس از استقرار به سلطنت و پیش از اینکه مقر خود را صافهان قرار دهد
در صدد بوده که اصفهان را به پایتختى انتخاب کند و از این رو دستور داده بود
که طرحهائى براى آبادى اصفهان فراهم کردن آن براى پایتختى ریخته شود
و شاید اعزام الله وردیخان به فراس هم از این نظر بوده که اقدامات عمرانى اصفهان هم زیر نظر او قرار گرفته.
و عمدتاً باید عمران اصفان از بعد از تاریخ اعزام الله وردیخان یعین بعد از سال (۱۰۰۴ هجرى) انجام یافته باشد
و تقریباً هم همین طور بوده که چه مطابق ماده تاریخى نقى کمرهاى هم ساختمان پل الله وردیخانه
در سال (۱۰۰۵ ه.ق( اتمام یافته و عمران خیابان چهار باغ در (۱۰۰۵ ه.ق) و تکایا چهارباغ در (۱۰۱۱ ه.ق)
و در سال (۱۰۲۵ ه.ق) تمام ساختمانهائى که از زمان شاه عباس شروع شده بوده سرانجام یافته است.
در واقع نظر دیگرى هم ممکن است و آن این است که بگوئیم پل موضوع ماده تاریخ نقى کمرهاى در فارس بوده
نه در اصفهان ولى چون در تاریخ چنین اشارهاى نشد لابد باید پل موضوع ماده تاریخ نقى را همان پل سى و سه پل دانست.
این پل واقعا یک شاهکار ایرانی در شهر زیبای اصفهان است.
سی سه پل + تاریخچه و عکس
مطالب مرتبط:
آویشن و خواص آن
آویشن به انگلیسی،آویشن شیرازی،آویشن خواص دارویی ،آویشن به زبان انگلیسی،آویشن کوهی
آویشن گیاهی خوش عطر است که تقریبا همه ما آن را می شناسیم.
لازم به ذکر است که آویشن گیاهی است علفی، دارای شاخه‌های زیاد و چوبی به ارتفاع تا 30 سانتی متر که در نواحی کوهستانی در بین تخته
سنگ و به خصوص در کشورهای اروپایی می‌روید.
بهتر است بدانید که ساقه‌های آویشن پوشیده از کرک و برگ‌های کوچک زیادی می باشد. برگ‌های آن کوچک، لوزی شکل، نوک تیز و به صورت
متقابل، بر روی ساقه قرار دارند. در واقع این برگ‌ها به رنگ خاکستری روشن و با بوی بسیار نافذ می باشد و دارای دم برگ‌های کوچکی نیز
می‌باشد.
گفتنی است که گل‌ها کوچک، گلی رنگ و یا سفید و به صورت مجتمع در انتهای ساقه قرار گرفته‌است
درواقع قسمت مورد استفاده‌ی گیاه، گل و به خصوص برگ‌های آن است. گفتنی است که این گیاه، به طور محدود و برای تهیه‌ی داروها، در ایران
کشت می‌گردد.
بهتر است بدانید که این گیاه، بومی قسمت‌های مرکزی و جنوب اروپا، بالکان و قفقاز است. در اروپای مرکزی، شرق آفریقا، هند، ترکیه، مراکش و
آمریکای شمالی، در سطوح وسیع کشت می‌گردد. صادرات آن، بیشتر از کشورهای اسپانیا، فرانسه، بلغارستان و مجارستان به دیگر نقاط جهان
صورت می‌گیرد.
ترکیبات مهم آویشن را بشناسید:
البته با اهمیت ترین ترکیب گیاه، اسانس آن است که به میزان 5/2- 1 درصد در برگ‌های آن وجود دارد. با اهمیت ترین اجسام اسانس شامل
تیمول و کارواکرول که به ترتیب از 70 – 30 درصد اسانس و 30 – 15 درصد اسانس را تشکیل می‌دهند.
در واقع کاربرد دیگر آویشن، مصرف آن به صورت پودر در بعضی ادویه‌جات و ترشی‌هاست، هم چنین به طور مستقیم و یا همراه با دیگر گیاهان، به
عنوان بو، مزه و ضد نفخ در صنایع غذایی مصرف زیادی داردو بسیار کاربردی است .
بهتر است بدانید که ترکیبات دیگر شامل لینالول، سیمن، تیمن و آلفا پی نن هستند.
د رواقع این ترکیبات و درصد آن‌ها به شرایط محل کشت، زمان برداشت و سایر شرایط جغرافیایی، بستگی دارد.
اثرات مهم آویشن :
جالب است بدانید که مصرف خوراکی آویشن دارای اثر خلط آور و ضد سرفه‌ی خوبی می‌باشد.
به همین دلیل محصولات زیاد به خصوص به صورت شربت از آن تهیه شده است.
هم چنین در برونشیت، سیاه‌سرفه و نزله‌ها، به خوبی می‌توان از آن استفاده نمود.
خاصیت ضد میکروب تیمول، بسیار قوی و حدود 25 بار از فنل در مورد تعدادی از میکروب‌ها، بیشتر است.
البته قابل ذکر است که هم چنین در بعضی محصولات موضعی، به عنوان ضد خارش، ضد میکروب، مالشی قرمز کننده و محرک، محلول‌های حمام
و محلول‌های غرغره برای کاهش تورم دهان و گلو، مصرف می گردد.
البته کاربرد دیگر آویشن، مصرف آن به صورت پودر در برخی ادویه‌جات و ترشی‌هاست، هم چنین به طور مستقیم و یا همراه با دیگر گیاهان، به
عنوان بو، مزه و ضد نفخ در صنایع غذایی مصرف زیادی دارد.
در واقع در طب عوام، اکثراً به خاطر اثرات مسکن، ضد اسپاسم و ضد نفخ، از آن استفاده می‌گردد.
عوارض جانبی آویشن:
جالب است بدانید که تاکنون در مورد عارضه‌ی جانبی ناشی از مصرف مقادیر خوراکی آویشن یا فرآورده‌های وابسته، گزارشی داده نشده است؛
ولی امکان دارد در موارد معدودی، دردهای شکمی را ایجاد نماید و یا باعث گرفتگی موقتی گردد.
البته نکته‌ی دیگر آن که استفاده‌ی داخلی از تیمول با وجود کولیت، نارسایی قلبی و در زمان حاملگی، توصیه نمی شود.
در واقع مقدار مصرف عادی آن برای افراد بالای یک سال، 6- 3 گرم برگ خشک، در یک نوبت و روزی 3- 1 مرتبه تکرار این مقدار می‌باشد.
گفتنی است که افراد کم‌تر از یک سال، 1- 5/0 گرم از گیاه یا معادل آن از فراورده‌های آویشن را روزی چند مرتبه می‌توانند مصرف کنند.
هم چنین، میزان مصرف تنتور آن، 40 قطره تا سه بار در روز از این مقدار برای بزرگ‌سالان و تا یک ششم این مقدار، برای افراد زیر یک سال، مناسب می باشد.
مصرف شربت‌های مختلف، بر حسب دستور کارخانه‌ی سازنده می‌باشد.
لازم به ذکر است که افزون بر این، دم کرده‌ی 5 گرم درصد میلی لیتر آب، به عنوان غرغره یا دهان‌شویه و یا مصارف موضعی، توصیه شده است.
مصرف در حاملگی و شیردهی:
گرچه امکان دارد مصرف در این دوران، خطراتی در بر نداشته باشد ولی چون مطالعات در این مورد کامل نشده است،
بنابراین بهتر است مصرف با نسخه‌ی پزشک صورت گیرد.
توجه:
درواقع گیاهانی با نام آویشن پهن، آویشن باریک و آویشن شیرازی که در عطاری‌ها و یا بازار ایران وجود دارد، گیاهانی متفاوت از آویشن بوده ولی به
علت شباهت در برخی ترکیبات و یا شباهت ظاهری، بدین نام‌ها نامیده شده‌اند. راجع به این آویشن‌ها، توضیحات لازم ارائه گشته است.
ازاین دارو به صورت شربت ضدسرفه تهیه شده است .
آویشن و خواص آن
مطالب مرتبط:
